Alles gaat steeds weer voorbij.
't Is vervelend nieuws voor mij
die toch zo graag hebben wil
iets bestendigs, eeuwig stil.
Het vergaan is angstaanjagend
maar mij overal belagend.
Ik word nuchter en vat moed
als het mij opnieuw begroet.
Laat maar komen, denk ik nu,
zelfs al is het het uur u.
Ben ik dan omringd door vrees
is het deze die ik lees
en ik merk: hij blijft niet staan
maar moet net zo goed vergaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten