zaterdag 7 februari 2015

Een hele boel.

Soms valt er wel eens iets tegen:
Iemand reageert te koel.

Het verdriet wat ik dan voel
is dan feitelijk een zegen
want een van de vele wegen
naar het hooggelegen doel:
een gewaarzijn vol van leven
waarin ik mijn passie spoel.

Al mijn trillen en mijn beven
en de wereld, kil of zwoel,
worden hierin opgeschreven
met mijn tafel en mijn stoel.

Vrolijk wend ik weer de steven
want er rest een hele boel!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten