Laatst kwam een vriendin bij mij,
klagend, want zij was niet vrij.
Overspoeld door haar gedachten,
in 't bijzonder in haar nachten,
was zij als een bloem in mei
die slechts op het eind kan wachten.
Maar intussen was zij schoon.
Ook haar stem, haar droeve toon,
waren hoogst buitengewoon.
Zij verpletterde de hoon
die van plan was haar te raken
voordat die een kans kon maken.
Zag zij zich maar eens door mij:
al haar leed was dan voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten