een navertelling.
Er is een mare uit de hel
- waar het licht valt veel te schel -
over grote hongersnood
die misere zaait en dood.
Toch is er voldoende pap
maar de lepels zijn te lang
en ze zijn helaas niet slap
of zo buigzaam als een slang.
Elke arm is zo te kort
om vanaf het volle bord
voedsel naar de mond te dragen,
daarom blijft de honger knagen.
Als men slechts elkaar zou voeren
zou men weldra flink gaan boeren.
*): - "Wat is waanzin?"
- "Een vergeten pad."
Uit "De Mahabharata".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten