maandag 26 november 2012

Zitten.

Aan mijn kruin hecht ik een vlecht
en die trek ik strak omhoog.
Daardoor zit ik direct recht
en oplettend is mijn oog.

Deze vlecht is slechts bedacht
maar maakt mij van voren zacht.

Daardoor ben ik alreeds daar
als een vijver, stil en klaar.

Tevens wordt mijn rug ook stevig
en mijn borst is ruim en open.
Wat gebeurt is soms wel hevig
maar ik laat het rustig lopen.

Ik ben daardoor vanzelf vrijgevig
en hoef verder niets te hopen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten