Als ik van "het zijn" afstap
dan rest er geen ding.
Stenen worden dan tot sap
waarover ik een liedje zing
en diamanten blijken pap
en vatbaar voor verandering.
Als ik het lidwoord weglaat
blijft er enkel "zijn".
Dit is een stroom zonder hiaat
en vrij van elke pijn.
Waar niet langer dingen zijn
valt ook niets te krijgen.
Elk doelwit wordt oneindig fijn
dus niets kan nog bedreigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten