zaterdag 6 oktober 2012

Vloeien.

Ik ben gestold en vol van wrok
waardoor ik door de wereld schok.
Stijf en breekbaar als een stok
ben ik verzuurd tot aan de nok
en stort mij woest op elk brok
dat ik direct naar binnen schrok.
Soms ben ik handig en verlok
of ik verslik me in een slok.
Maar op een dag stagneert de klok
en zal ik vallen als een blok.

Daarom slaak ik nu mijn boeien
en wil alleen nog vloeien.
Alles wat mij vroeger tartte
vergeef ik nu van ganser harte.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten