maandag 29 oktober 2012

Aan de Acheron.*)

Waar er ook maar water is,
het zoekt zijn laagste punt.
Het stroomt langs elke hindernis
zodra het doorgang is vergund.

Zoals hoog opgetaste dijken
uiteindelijk bezwijken
onder de druk der zee
zo smelt geronnen trots
met speelse liefde mee
en vloeit om elke rots.

Gebeurt dit niet dan voert die stroom
de wezens door een grauwe droom
tot aan de doodse Acheron.
Het is één vuur dat licht en as gewon.**)


*):   Acheron: Rivier die deze wereld
       van de onderwereld scheidt.


**):  quelli che muoion nell'ira di Dio
       tutti convergnon qui d'ogni paese

       e pronti sono a trapassar lo rio,
       chè la divina giustizia li sprona,
       si che la tema si volge in disio.  
          

      degenen die sterven in Gods toorn
      komen hier samen van alle landen

      en zij zijn bereid de stroom over te steken
      want de goddelijke gerechtigheid spoort ze zo aan
      dat de vrees verandert in begeerte.

Dante Alighieri, "La Divina Commedia",
Inferno, Canto III, terzine 41 en 42.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten