dinsdag 16 oktober 2012

Erna.

Waar het vuur heeft opgelaaid
is de grond met as bezaaid.
Nu schijnt de verstilde maan
op de vroegere vulkaan.
Alle vlammen zijn vergaan
en verloren hun bestaan.

Op een oever, wijds en groot,
ligt er een gestrande boot.
Hij heeft zijn binnenkant ontbloot
als een gekraakte okkernoot.

Slechts de wind huilt nog wat na
en fluit zachtjes door de ra.
Waar eerst de matrozen riepen
is het want nog aan het zwiepen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten