Ik kan mij op het land bewegen
of aan windstreek zijn ontstegen
door daar bovenuit te gaan
in de richting van de maan.
Maar ik kan ook afstand nemen.
Daarmee is er niets verdwenen
van wat er eerst al mogelijk was
maar zie ik wel de lijnen pas
die samen zorgen voor een kruis:
de drie dimensies van een huis.
Ditzelfde zie ik telkens weer.
Dit "telkens" vormt een vierde lijn
maar die zet zich nergens neer
en lijkt alleen maar er te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten