dinsdag 11 september 2012

Interruptie.

Het leven gaat voortdurend door
en brengt zijn zorgen met zich mee
die zich voegen in een koor
als het ruisen van de zee
dat soms wegvalt zonder spoor
in een onverwachte vreê.

Zo'n situatie deed zich voor
toen ik om tien voor twee
op een trap een fles met chloor
stootte van een tree.

Dit stond in geen verband
met bezinning of verstand.
Als een oude krant
viel de toekomst uit mijn hand.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten