Ik heb nu twee jaar lang een sjaal
die als een bont gekleurd foedraal
dit tijdvak hult in streepjes
van zijn ineengevlochten reepjes
en ik herinner mij een broek
die, gemaakt van zeegroen doek,
fladderde rondom mijn benen
boven sandalen om mijn tenen.
Zo glijdt mijn lichaam door omhulsels
maar de atomen zijn slechts vulsels
die, gekomen en gegaan,
op hun beurt slechts kort bestaan.
Gevangenen van hun herhaling
zijn zij als haren van een paling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten