Het is gewoon niet te vermijden
dat ik onheil breng en lijden.
Elke hap die ik wil eten
brengt de dood aan luis en neten.
Ik ben een ongenode gast
die niet in de orde past
van een maagdelijk bestaan
dat zonder mij haar gang kon gaan.
Wat ik ook probeer,
het brengt telkens weer
onrust keer op keer
onder de Grote Beer.
Hoe kan ik hieraan dan ontkomen?
Door dit etend leven
zonder morren op te geven.
Dit deden de Katharen *)
dan ook zonder maren.
Of door te weten: dit is dromen.
*): Middeleeuwse sekteleden die het bestaan zagen als de creatie van een
domme of kwaadaardige demiurg. Hun hoogste ideaal was erin gelegen
hieraan door versterving te ontkomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten