Mikpunt.

Wat heb ik misdaan?
Welke fout heb ik begaan?
't Is niet te achterhalen
maar wel moet ik betalen.
Ik ben een makk'lijk doelwit
waaraan het spinrag klit
van duistere verhalen
die mijn lot bepalen.
Een mikpunt voor kritiek
van buiten en van binnen.
Ik maak mijzelf ziek
weet niet wat te beginnen
en daarom lijkt het wijs
dat ik niet meer verrijs
tot ik ben aangekomen
bij't einde van de reis.
Daar word ik opgenomen
en Hein wet er zijn zeis.
Ik word daar niet gehuldigd
maar ook niet meer beschuldigd.

Misschien is dit niet nodig
en zijn mijn zorgen overbodig
wanneer het inzicht daagt
dat dit mikpunt dat steeds vraagt
om kwelling en succes
niets anders is dan een proces
van hoop en vrees en beven
waarin prinsen en zwervers leven.

Ook een groot debakel
is dan nog een spektakel
en door het gadeslaan
maak ik mijzelve ongedaan.