maandag 19 september 2011

Halt.

Ik zie mij voor de keus gesteld
en weet toch niet of het wel geldt,
want als ik voor een tweesprong sta
zegt dat nog niet of ik wel ga.

Wat, zeg maar, als de toekomst valt?
Het kiezen komt dan tot een halt.
De tweesprong en ikzelf
zijn dan een fresco in 't gewelf.

De wereld en haar toebehoren
liggen in 't moment bevroren
en beweging, flauw of krachtig,
wordt als sieraad prachtig.

De speer, gegooid uit losse hand,
wordt tot een teken aan de wand.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten