Men kan pas sneven
al is er eerst het leven
en zo is ook de dood
van het zijn een moot.
Wat ik overhevel
van ogenblik tot ogenblik
reist rond als een nevel
over rotspartij en slik.
Het is een zachte mist
waarvan ik amper wist
die een verhaal opdist
en dan zelf vervliegt.
Zo wordt de leugen biecht
juist als hij nog steeds liegt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten