Als een man de tram uit stapt
weet ik mij door hem betrapt
want ik heb net zitten kijken
hoe een vrouw hem zat te strijken
met haar vingers langs zijn hoofd,
wat weldra plezier belooft.
Onverhoeds vangt hij mijn blik
waarvan ik behoorlijk schrik.
Ik weet niet hoe ik moet kijken.
Uit mijn blik zal alles blijken.
Nijd en medeplichtigheid
voeren daar om voorrang strijd.
Dus kijk ik maar in de lucht,
voor zijn oordeel op de vlucht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten