woensdag 4 mei 2016

Streken.

Ik ben lange tijd alleen
en zo eenzaam als een steen.

Dit is ook maar een idee
maar zij brengt het voordeel mee
dat ik zien kan dat de zee
van mijn klachten en gedachten
en van mijn voortdurend jachten
slechts mijn eigen maaksel zijn
en de oorzaak van mijn pijn.

Want er komt niets meer van buiten
waar ik mij nog op kan wreken.

Dus dan moet ik wel besluiten:
het zijn slechts mijn eigen streken
die nog steeds niet zijn te stuiten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten