Wat ik steeds nog node mis
is voldoende mededogen.
Want als dat er immers is
heb ik niet eens het vermogen
dat ik voor mijzelf iets gris
en is mijn barmhartig pogen
vrij van elke hindernis.
Dan is er geheel geen tijd
voor een list of voor een strijd,
wat mij later altijd spijt,
maar wil ik alleen maar kijken
hoe ik lijden kan doen wijken,
ben gewillig en voorkomend,
slechts van aller welzijn dromend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten