Ik geloof vaak in een formule
die jouw hart voor mij ontsluit
waardoor ik, als een pendule,
heen en weer zwaai als ontspruit
hete hoop dat ik die vind,
kille vrees dat zij verzwindt.
Zo ga ik maar heen en weer
en vergis me elke keer.
Maar misschien heb ik bedacht
wat zo uitput al mijn kracht,
is er enkel donk're nacht
waar ik niets heb in mijn macht
en een wonder, onverwacht,
plotseling mijn leed verzacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten