woensdag 14 januari 2015

Parkiet.

Allen, in dezelfde boot,
varen wij steeds naar de dood.
Die komt enkel nader.

Evenzeer zinkt ieders vader
verder weg in het verleden.
Wat constant blijft is het heden.

Dat is altijd oeverloos,
iets waarvoor nooit iemand koos
want hierin bestaat geen tijd.
Het is louter eeuwigheid.

Daarom is het niet te vinden
maar iets anders is er niet.
Geen tijd om me op te winden
of voor 't lied van een parkiet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten