Ik beklaag wel eens mijn kat
want de haren van zijn vacht
zijn zo warm en zacht en glad
en zijn ogen van smaragd
wijzen op een grote schat
diep verborgen in de nacht.
Al die dingen neem ik waar
en mijn hand voelt door zijn haar
zijn veerkrachtig, soepel lijf
waarmee ik mijn spel bedrijf.
Maar de vonken van zijn blik
vol van energieke schrik
waar ik steeds weer van geniet
zijn iets wat hij zelf niet ziet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten