Ik ontwijk constant de dood
maar misschien mis ik de boot
en verspeel zo kans op kans
op een einde in de dans.
In plaats daarvan blijf ik leven
onder 't motto: "toch nog even!"
Als ik eindelijk ga sneven
kan het zijn dat ik zal beven
bij de terugblik op de kans
op een mooie lauwerkrans
die voorgoed dan is verkeken
na een levenslang verweken
daar ik, als een domme gans,
in mijn angst ben blijven steken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten