zondag 7 december 2014

Over honderd jaar.

Ik ben slechts een fenomeen
want voorbijgaand, naar ik meen.

Immers, over honderd jaar
zal dit lijf niet meer bestaan
want het zal met huid en haar
in 't heelal zijn opgegaan.

Ook eenzelfde tijd geleden
was het nergens, hier beneden.
Dit drukt trouwens minder zwaar
maar is zeker net zo waar.

Dan resteert slechts dit moment
dat geen eind en oorsprong kent
dus geen tijd waarin kan groeien
enig lijf om op te bloeien. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten