Ik zit hier nu op een stoel
terwijl ik de zitting voel
en, wellicht zonder een doel,
nog door mijn ideeen woel,
met mijn kaken op mijn hand
midden op het platteland.
Ik heb koffie voor mijn kant,
ben begiftigd met verstand.
Elk gebaartje, elk feit
heeft tot dit gevolg geleid
maar tegelijk is dit in strijd
met de stille eeuwigheid,
grondeloos en onbevlekt,
waarin alles zich voltrekt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten