In mijn venster staat een rij
mooie dingen met daarbij
een vogeltje dat zit te zingen
naast een bosje met seringen.
Die staat er niet slechts voor mij
want tegelijk is ieder vrij
die hier langsloopt en het ziet
om te zien dat hij geniet.
Zo fungeert mijn venster hier
genereus als een scharnier.
Behalve hen die buiten staan
biedt het ook mij zijn gaven aan.
Ja, de allersmalste kier
biedt nog plaats aan mij en maan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten