Ik kan slechts aan vormen denken
door wat zinnen aan mij schenken:
rond, driehoekig of veelkantig,
vol, doorzichtig of parmantig,
ruw, gespleten of geheel
of behaard per onderdeel.
Er zijn er oneindig veel
waarmee ik in gedachten speel.
En tot vormen in de tijd
word ik door duren ingewijd.
Ik kan die gaan ontwaren
door wat naar mijn geest te staren.
Maar het feit dat dit zo is
is wat ik in vormen mis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten