Ik zie van alles slechts een kant,
zo is nu eenmaal toch dit leven.
Als ik ophef hier mijn hand
is slechts de voorkant mij gegeven.
Wil ik zien de achterkant
kan ik hem draaien naar believen
in willekeurig elke stand
maar wat hij steeds blijft overbrieven
is altijd weer een halve hand.
Zou dit nu niet voor alles gelden?
Al stond de wereld dan in brand
en duizend bellen schelden,
er was tegelijk een and're kant,
die zich nooit kwam melden,
een onontdekt, onkenbaar land.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten