Hier ligt de blauwdruk van de rampen
die daar beneden wachten.
De uitzichtloosheid en de krampen
in bloederige nachten.
Het parcours wordt uitgestippeld
waarover ik mijn weg moet vinden.
Als een muis die langs een mammoet trippelt
ben ik afhankelijk van winden.
Zij waaien niet alleen van buiten
maar steken ook van binnen op.
Vulkanen kunnen lava spuiten
en wat kon lukken wordt een strop.
Vol weemoed is het leven, dikwijls als een flop,
maar het blijft tevens leven, briesend in galop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten