Soms ben ik plots vergeten
wat ik wilde zeggen
en onttrekt zich aan mijn weten
wat ik uit had willen leggen.
Ik ga in mijn geheugen dreggen
maar 't is als zompig veen.
Als in een labyrinth vol heggen
vlogen mijn ideeën heen.
Wat is het probleem?
Ik hoor een vogel fluiten
en zonder strijd of zweem
van weemoed sta ik buiten
die te gecompliceerde hof
en vind dat ik maar bof.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten