Schaamte houdt mij vaak gevangen
en blokkeert zo mijn verlangen.
Soms breek ik er dwars doorheen,
zo gevoelloos als een steen,
met verdriet als resultaat
waarna er dan niets meer gaat.
Maar er is een and're weg:
zonder angstig overleg
mijn verdriet en mijn verlangen
in de lucht te laten hangen
en te zien dat dat gebeurt
zonder dat er wordt gezeurd.
Wat eerst nog werd afgekeurd
wordt dan nergens meer bespeurd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten