Als ik voor de spiegel sta
duurt het lang voordat ik ga.
Ik sta veel te lang te loeren
met mijn geest op volle toeren,
laat mij makkelijk ontroeren
en ben zo mijzelf aan 't voeren
met het schatten van mijn kans
en voel mij nog heel wat mans.
Waarbij ik geheel vergeet,
ofschoon ik wel beter weet,
dat ik kijk naar een stuk glas.
Daarin geloven geeft geen pas
want degene die het ziet
is daar in de spiegel niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten