Elektronen.

Ik zou beter moeten weten
maar ik blijf het vaak vergeten:
er bestaat geheel geen ding
- alles is herinnering.

Wat ik zie is al voorbij
en is nergens meer te vinden.
Het is niets dan Spielerei
en ongrijpbaar als de winden.

Een propellor lijkt een schijf
en zo zie ik als een lijf
elektronen die verzwinden
omdat tijd ze blijft verslinden.

Telkens tuin ik er weer in
en zo houd ik altijd zin.