Soms wordt alles mij te veel
want ik ben een extra deel,
uitgespaard uit het geheel
waarin ik geen rol meer speel.
Dus wil ik het liefste terug
maar dat gaat niet meer zo vlug.
Ik word aarzelend en stug
en kom niet over de brug.
Ik zou beter moeten weten,
ben het hele straal vergeten
en dat maakt dat ik weer sprokkel,
op de ukelele tokkel,
mij daarmee naar voren smokkel
en de eenheid zo verbrokkel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten