Ik zie een stuk papier verdwijnen
onder een hoeveelheid lijnen
die ik langzaam trek op de plek
waar zij verschijnen. Ik ontdek
dat dit geen oorzaak en gevolg is
want het gebeurt tegelijkertijd.
Waar geen water is daar is een vis
en waar geen vrede is is strijd.
Zo is het iets uit niets gemaakt
en niets dat baart weer iets.
Daar ik niet slaap ben ik ontwaakt,
ik maak een gat wanneer ik spiets.
De wijde zee brengt holtes mee
en wie niet ziet heeft een idee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten