Ik zit nu in de keuken
en verdiep me vol bravado
in een avocado
die ik wat uit moet deuken
voordat de lepel die ik heb
kan gaan dienen als een schep
waarmee ik de zachte vulling
loswrik uit zijn groene hulling.
Ik kijk zodoende naar de grond
en zielen schuifelen wat rond
totdat in 't zwerk zich heft mijn blik,
ik van verbazing bijna schrik,
want wat een magnifiek gezicht:
gesluierd in een waas een bol van licht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten