Met zijn duizend armen wil hij alles vangen.
Zonder erbarmen smoort hij in verlangen
wat liever vrij zou willen blijven zwemmen.
Wentelend zet hij zijn voetangels en klemmen.
Gedreven door een angst om te verdwijnen
grijpt hij om zich heen met zuigende tentakels
en wil niets laten gaan. Tot de zijnen
wil hij maken alleman en zelfs obstakels.
Maar 't is geen liefde die hem drijft.
Het is slechts blinde wil tot heersen
waardoor verdriet op afstand blijft
en hij wat pijn doet kan beheersen.
Hij is een tomeloze grijper
en wordt daardoor nooit rijper.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten