Voor Han de Wit
ter gelegenheid van diens zeventigste verjaardag.
's Ochtends vroeg en 's avonds laat
in de Vale riusstraat
stond een huis waar regelmaat
heerste zonder eigenbaat.
Daar werd ik door jou ontvangen
en vervuld werd mijn verlangen
naar een plek, zo onbeperkt,
dat men zijn verwardzijn merkt.
Op de tafel een stuk kaas.
Dat werd het idee de baas
dat versterving ertoe doet.
Zoals het daar lag lag het goed.
En je lampen in papier
zijn ook nu nog altijd hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten