Ik heb doorgaans aangenomen
dat de dingen zijn gekomen:
pelzen, kant en idiomen,
om mij heen of in mijn dromen.
Dit vereist dan een verleden
dat inmiddels is vergleden
in een peilloos diepe schacht
en wellicht alleen bedacht.
In die zin is het een ding,
levend als herinnering.
Elke oorzaak is dan nu,
niet in de verleden tijd.
Dit moment is continu,
ongemaakt en reeds bevrijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten