Mijn bewustzijn is als lucht
waarin drijven vele wolken
die het hemelruim bevolken.
Al met al is 't als een klucht
want al lijken ze geducht,
soms gaan ze ook alle heen
en dan blijft er lucht alleen.
Die is dan niet meer te vinden,
is vervlogen als de winden
en wat rest is, als een steen,
onvermurwbaar en sereen.
Wolken zal de lucht niet weren.
Zij kan zich dit permitteren
want zij kunnen haar niet deren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten