Als ik naar een ander kijk
zie ik niets waarop ik lijk.
Armen, benen, romp en hoofd,
daarvan ben ik zelf beroofd.
Want een foto is papier.
Als die brandt ben ik nog hier
maar richt ik mijn blik naar binnen
kan ik mij niet zien beginnen.
Ben ik dan een theorie
omdat ik mij nooit eens zie?
En misschien hebt u dat ook:
ofschoon u mij heel goed ziet
bent u zelf zo ijl als rook
en wie u bent vindt u niet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten