Als ik zie dat ik iets zie
ziet het ook steeds mij.
Dus ben ik het altijd die,
met misprijzen ofwel blij,
door een ding wordt aangestaard
en verworpen of aanvaard.
Dit veroorzaakt hoop en vrees
voor wat ik in't wezen lees
van het veld dat mij omringt
en dat naar mijn oordeel dingt.
Ben ik eenmaal hiervan vrij
legt het ook geen claim op mij
en dan zijn wij allebei
wezen in een open wei.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten