Het wordt langzaam avond en al minder licht.
Leigrijs zijn de wolken die de lucht bevolken
en een witte nevel kringelt uit het zicht.
Als ik opkijk naar die kolken
zie ik plots een bliksemschicht
die het zwerk doorklieft als dolken
en wat ik steeds denk ontwricht:
Dit gebeurt niet zozeer buiten
maar juist achter mijn gezicht.
Hier is waar fonteinen spuiten
waaierend in dampend licht.
Daarna is er ook geen binnen
dat ik nog hoef te verzinnen
noch de tijd om te beginnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten