Ik bereik vandaag mijn doel
daar ik met mijn wezen voel
de volharding van mijn stoel
en de treurnis op mijn smoel.
Dit is al een hele boel
maar daarbij is het wat zwoel
waarom ik mijn lijf afspoel.
Nu ben ik weer even koel.
Dan rook ik een sigaret,
zit weer stil net als daarnet.
Droevig dat ik niets meer voel
ga ik dan maar vroeg naar bed.
Maar zo is het nu maar net:
droefheid is toch je van het!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten