Eerst is er spontaan bestaan
zonder aanvang of bestaan.
Dan tref ik mijzelf daar aan
maar ik weet niet waar vandaan.
Liever ga ik maar weer weg
maar ik ken daarvoor geen weg
want ik neem mijzelf steeds mee
zelfs al ga ik overzee.
Dan kom ik op een idee:
ik ben een in plaats van twee.
Dat ik dan mij zelf zie staan
is nikets meer dan louter waan.
Er is enkel maar bestaan,
zonder aanvang en vergaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten