Als ik uitga van een pad
impliceert dat direct dat
ik er nu nog steeds niet ben
en geen rust en vrede ken.
Als ik wel kijk waar ik ben
ben ik misschien van God los
maar ik weet dan wat ik ken:
zie de bomen in het bos.
En, geschapen naar Zijn beeld,
ben ik een en onverdeeld
want dan ben ik die ik ben
net zoals ik Hem dus ken.
Ook al doet het soms wel pijn,
't is niet moeilijk om te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten