Al wat is is al ontwaakt.
Wakker werd het nooit gemaakt.
Alle boeien zijn geslaakt
en het is onaangeraakt
omdat er geen ander is
die ik in dit schouwspel mis.
Hoe komt het nu dat ik dit weet?
Slechts doordat ik niet vergeet
dat de wereld leven heeft
dat zijn eigen leven leeft,
uit zichzelve rust en beeft
en steeds lust en liefde geeft,
door de vaste aarde zweeft
en geen doel of oorsprong heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten