Gisteren op een terras
vroeg ik even om een glas.
Dat was enkel maar een woord
maar men had het goed gehoord
en het duurde dus niet lang
of de koelte op mijn wang
waar iets tegen werd gedrukt
gaf mij onmiskenbaar aan
dat mijn poging was gelukt:
ik kon aan het drinken gaan.
Woorden hebben tovermacht,
gaan voorbij aan dag en nacht.
Zij bezorgden mij een glas
dat er daarvoor nog niet was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten