Ik zit stil en ben tevree
maar dat krijg ik zelf niet mee.
Ik denk toch dat ik wat moet
en ik schommel met mijn voet
verlang vaak naar meer bezit
of een gaaf en wit gebit,
zou graag in het licht opgaan
of in de verrukking staan,
moedig en gelukkig zijn
met een hart vol zonneschijn.
Maar intussen ben ik hier
en vergeet door dit vertier
dat een wonder zich voltrekt
zonder dat het wordt ontdekt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten