Als ik niet weet hoe het moet
en het er toch wel toe doet
dat ik een beslissing neem
blijf ik open zonder zweem
van voorkeur of partijdigheid
maar dat kost me meestal tijd.
Daarom blijf ik eerst maar staan
en zie wat zich voordoet aan
van een afstand als de maan
en laat het vervolgens gaan.
Dit verzuim is hartverscheurend
en het laat mij achter treurend
maar de aarde wordt weer geurend,
trouw wat is gevallen beurend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten